Profesor Śmieja urodził się i wychował w Kończycach. Podczas okupacji został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec. W 1944 roku zbiegł do Anglii. Po wojnie studiował anglistykę i iberystykę na Uniwersytecie Londyńskim, uzyskując stopień naukowy doktora, następnie wykładał iberystykę na University of Nottingham. Należał do grupy poetów polskich skupionych wokół pism „Merkuriusz Polski” i „Kontynenty”, którego był redaktorem naczelnym. W roku 1969 wyjechał do Kanady, gdzie wykładał w University of Western Ontario. W latach 90. prowadził zajęcia na iberystyce Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Uniwersytetu Opolskiego. Debiutował w 1953 roku zbiorem wierszy „Czuwanie u drzwi”. Swoje wiersze, szkice literackie i wspomnienia publikował m.in. w „Odrze”, „Tygodniku Powszechnym”, „Poezji” oraz „Więzi”. Jest autorem licznych szkiców, tłumaczeń (m.in. J.R. Jimeneza), opracował „Poezje arabsko-andaluzyjskie”. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. W grudniu 2009 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2015 roku został doktorem honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego, otrzymał także odznaczenie króla Hiszpanii. Również rodzinne miasto doceniło zasługi profesora Floriana Śmiei, przyznając mu Nagrodę Prezydenta Miasta Zabrze Małgorzaty Mańki-Szulik.
Uroczystość nadania prof. Florianowi Śmiei doktoratu honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego – 2015 r.